کسی که در خردسالی دانش آموزد، مانند نقش بر سنگ است و کسی که دربزرگسالی دانش آموزد، مانند کسی است که بر آب می نگارد . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
لوگوی وبلاگ
 

دسته بندی موضوعی یادداشتها
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :170
بازدید دیروز :50
کل بازدید :407896
تعداد کل یاداشته ها : 1000
03/12/25
12:47 ع
موسیقی

 

متخصصان مغز و اعصاب سوئیسی در بررسی‌های خود مراکزی از مغز را شناسایی کردند که در پی بروز خیانت فعال می‌شوند...

محققان دانشگاه زوریخ مراکزی از مغز را شناسایی کردند که پس از خیانت در اعتماد و اطمینان افراد نسبت به همدیگر فعال می‌شوند. نتایج این تحقیقات نه تنها درخصوص مکانیزم‌های نورونی که تحت فرمان اعتماد و اطمینان قرار دارند توضیح می‌دهد بلکه همچنین می‌تواند پایه‌های نورونی اختلالاتی چون اجتماع ترسی و اوتیسم را نشان دهد. این محققان که نتایج یافته‌های خود را در مجله نورون منتشر کرده‌اند در آزمایش خود از گروه داوطلبان خواستند دو بازی را یکی برپایه اعتماد و دیگری برپایه خطر انجام دهند. در بازی اول از شرکت‌کنندگان خواسته شد تمام پول خود را با اطمینان کامل به یک شرکت سرمایه‌گذاری تضمینی بدهند و در عوض در بازی خطر به آنها گفته شد که یک رایانه باید به طور اتفاقی در خصوص موفقیت سرمایه گذاری آنها تصمیم بگیرد. بنابراین در بازی دوم، داوطلبان باید درخصوص سرمایه‌گذاری پول خود خطر می‌کردند. به این شرکت‌کنندگان از طریق یک افشانه تنفسی دوز مشخصی هورمون اکسی‌توسین و داروی بی‌اثر داده شد. تحقیقات گذشته نشان می‌دهد که هورمون اکسی‌توسین میل اعتماد به دیگران را افزایش می‌دهد به همین علت دانشمندان از این هورمون در تحقیقات خود استفاده کردند. در مدت بازی، فعالیت مغزی داوطلبان با کمک رزونانس مغناطیسی کنترل می‌شد. به این ترتیب محققان کشف کردند که در بازی برپایه اعتماد اکسی توسین فعالیت دو فضای مغزی را کاهش می‌دهد. یکی از این دو فضا بادامه مغز است که احساسات ترس، خطر و اطمینان اجتماعی را پردازش می‌کند. فضای دوم بخشی از شیار مغز است که رفتار آینده را برپایه یک بازخورد پاداش متعادل می‌کند. در این خصوص این نورولوژیست‌ها توضیح دادند زمانی که داوطلبان با یک خطر غیراجتماعی مواجه شدند اکسی‌توسین روی پاسخ آنها به بازخوردی که دریافت کرده بودند اثر نکرد.

در این آزمایش هم داوطلبانی که دوز اکسی‌توسین دریافت کرده بودند و هم آنهایی که داروی بی‌اثر (پلاسبو) گرفته بودند تمایل به خطر کردن در بازی خطر را تغییر ندادند. این درحالی بود که اگر داوطلبان با داروی بی‌اثر یک خطر اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دادند با کاهش رفتار حس اطمینان به بازخورد پاسخ می‌دادند درحالی که گروه با دوز اکسی‌توسین اعتماد خود را حتی در شرایطی که احتمال خیانت شریک مالی تا ?? درصد وجود داشت از دست نمی‌دادند. به گفته این محققان، نتایج این کشف می‌تواند نقش اکسی‌توسین را در اعتماد اجتماعی افراد نشان دهد و همچنین می‌تواند در درک عمیق اختلالات ذهنی مثل اجتماع ترسی و اوتیسم مفید باشد.