1- FAT یا File Allocation Table سیستمی است که در سیستم عامل داس مورد استفاده قرار میگرفت و به FAT 16 مشهور بود. شیوه سیستم فوق در زمان سیستم عامل داس دارای بهترین کاربرد بود. ولی با آمدن هارد دیسکهای ظرفیت بالا به بازار جایگاه خود را از دست داد و آن نیز به علت عدم مدیریت مناسب برای حجمهای بالاتر بود. از محدودیتی هایی که FAT 16 به آن گرفتار بود این بود که حداکثر ظرفیت یک پارتیشن در این حالت فضایی به میزان 2 گیگا بایت بود. با آمدن سیستم عامل  ویندوز 98 به بعد، جایگاه خود را به FAT32 داد .

2- FAT 32، که نسخه تکمیل شده FAT16 است، با ویندوز 98 به بازارآمد و خیلی از معایب FAT16 از میان برداشته شد. FAT 32 توانایی پارتیشنهایی به بزرگی 2 ترابایت ( 2000 گیگابایت) دارد ولی هنوز محدودیت حجم فایل وجود دارد.وآن عدم توانایی نگهداری یک فایل به میزان بیش از 4 گیگابایت است.
 توانایی شناسایی این نوع فایل سیستمی (FAT32 ) از ویندوز 98 به بالاست .

3- NTFS یا New Technology File System که با ویندوز NT به بازار آمد  تحولی را در فایلهای سیستمی به وجود آورد و آن عدم محدودیت اندازه فایل و پارتیشن و جلوگیری از نوشتن اطلاعات بر روی نقاط معیوب هارددیسک (Bad Sector)، قابلیت رمزگذاری بر روی اطلاعات و محدود کردن دسترسی بر اساس کار بود. پارتیشنهایی که از این فایل سیستم استفاده میکنند فقط در  ویندوزهای NT، 2000، XP و NET. قابل استفاده هستند. در ویندوز 98 یا ME از این فایل های سیستمی وجود ندارد . (البته برنامه های کمکی برای این کار وجود دارد)

4- Linux Ex2/ Ex3 دو فایل سیستم معروف لینوکس بوده که به صورت پیش فرض در نسخه‌های مختلف لینوکس استفاده می شود. خصوصیت بارز آن  امکان داشتن پارتیشن تا اندازه 4 ترا بایت (4000 گیگابایت) و قابلیت بازیابی بسیار بالای اطلاعات است. هیچکدام از سیستمهای عامل مایکروسافت تا به امروز امکان استفاده از پارتیشنهای لینوکس را در اختیار قرار نداده اند، البته نرم افزارهایی جهت این منظور و استفاده خواندن و نوشتن موجود میباشد که این نقیصه را حل کرده اند .

5- انواع دیگر: فایل سیستمها به همین تعداد محدود نمیشوند و امروزه سیستم عامل های مختلف، مثلا Novel یا Os/2 هر کدام فایل سیستم خاصی را برای خود در نظر گرفته اند.

شیوه کار با Partition Magic :

1- نقشه دیسک، نمای کلی از هارد دیسک شما را نشان می دهد، مقدار فضای هر پارتیشن و نوع فایل های سیستمی (File System) در آن. اطلاعات هر پارتیشن با نگاه داشتن ماوس بر روی آن نمایش داده میشود.

تغییر اندازه دادن یک پارتیشن:

 برای این کار کافیست بر روی پارتیشنی که میخواهید تغیر اندازه بدهید راست کلیک نموده  و از منوی باز شده گزینه Resize / Move را انتخاب کنید، از کادری که باز شده  میتوانید اندازه پارتیشن رو انتخاب نمائید.

مهمترین اجزای کادر فوق :

1- Free Space Before :نمایش میزان فضای خالی قبل از پارتیشن. اگر بخواهید پارتیشن را جابجا کنید،
2- New Size : تغییر میزان حجم پارتیشن. این مقدار را نباید از مقدار فضای اشغال شده هارد کوچکتر در نظر بگیرید. (قسمت مشخص شده با سبز تیره به طور مثال در FAT32)
3- Free Space After : تغییر و تعیین میزان فضایی که میخواهید  خالی بماند.
4- Cluster Size : ثابت گذاشته و تغییر ندهید.
 تشکیل یک پارتیشن جدید :

 مهمترین اجزای کارد فوق :
 1- Create as : مشخص کننده  نوع پارتیشن جهت ساختن. (Primary یا Logical یا Extended)
2- Partition Type : تعیین کردن نوع File System
3- Label : انتخاب یک نام برای پارتیشن. (اختیاری)
4- Size : تعیین نمودن اندازه پارتیشن. ( در قسمت Percent می توان درصد اشغال فضای هارد را توسط این پارتیشن جدید مشخص کرد).