دوره رشد موهای سر در انسان بین 2 تا 6 سال و به طور متوسط 3 سال است. طول موهای سر به طور معمول در انسان بین 25 تا 100 سانتی‌متر است ولی در موارد نادر ممکن است تا 150 سانتی‌متر نیز برسد...

ریزش 100 تا 120 تار مو در شبانه‌روز یک امر طبیعی است و عواملی که باعث ریزش موی موضعی و یا گسترده در انسان می‌شوند، متعددند ولی شایع‌ترین علت ریزش موهای سر در آقایان و خانم‌ها ریزش مو با زمینه ارثی یا هورمونی یا آلوپسی آندروژنتیک است. تقریبا تمام آقایان پس از رسیدن به سن بلوغ درجاتی از کم‌پشتی موها را در دو طرف پیشانی پیدا می‌کنند. شدت و وسعت ریزش مو در مردان متفاوت بوده ولی معمولا رو به پیشرفت می‌باشد و اغلب تحت اثر عوامل ارثی است. حدود 50 درصد از آقایان درجاتی از طاسی سر را در سن 50 سالگی پیدا می‌کنند. این حالت‌ طاسی سر تا سن 70 سالگی به حدود 80 درصد می‌رسد. به نظر می‌رسد درصد طاسی تیپ مردانه در مردان آسیایی کمتر از مردان اروپایی باشد. در بعضی از تحقیقات همراهی این نوع ریزش مو در آقایان با بیماری‌هایی مانند پرفشاری خون، دیابت و بزرگی پروستات گزارش شده است.

یکی از مسایل مهم و قابل بحث همراهی ریزش موی تیپ مردانه در آقایان با بیماری‌های قلبی‌عروقی و افزایش شیوع مرگ‌های ناگهانی ناشی از حوادث قلبی‌عروقی می‌باشد. ریزش موی تیپ مردانه آن‌قدر شایع است که به عنوان یک پدیده طبیعی ناشی از بلوغ محسوب می‌شود. این نوع ریزش مو بعد از بلوغ تقریبا در تمام آقایان در طرفین پیشانی پیدا می‌شود ولی به ناحیه قله سر و قسمت قدامی ناحیه پیشانی نیز پیشروی می‌نماید و به اصطلاح پیشانی بلند به نظر می‌رسد.

این نوع ریزش در خانم‌ها شیوع کمتری دارد ولی به هر حال شیوع و شدت آن با پیشرفت سن بیشتر می‌شود. در سن 30 سالگی حدود 2 درصد تا 5 درصد خانم‌ها درجاتی از کم‌پشتی موها را نشان می‌دهند که برخلاف آقایان این نوع ریزش به صورت گسترده بوده و خط ریزش مو در ناحیه پیشانی عقب نمی‌رود. شیوع این نوع کم‌پشتی تا سن 70 سالگی به حدود 40 درصد می‌رسد.

یکی از مسایل مهم در مورد ریزش ارثی هورمونی خانم‌ها همانند آقایان همراهی آن با افزایش بروز بیماری‌های عروقی‌قلبی حداقل در خانم‌ها با سن زیر 55 سال است. شیوع این نوع ریزش هم در زنان آسیایی کمتر از زنان اروپایی است.

بروز این نوع ریزش در آقایان مربوط به وجود ژنی به نام ژن گیرنده هورمون مردانه است که روی کروموزوم X قرار گرفته است که به طور اختصاصی فقط از مادر به فرزند پسر منتقل می‌شود. برخلاف ریزش ارثی تیپ مردانه در ریزش آندروژنتیک خانم‌ها جایگاه ژنی خاصی مشخص نشده است.